Leven in een camper

Over ongeveer 4 jaar verhuizen we naar een stacaravan!

Het is besloten: we willen verhuizen naar een stacaravan! Deze droom koesteren we al enkele jaren. Maar nu zetten we alles op alles voor een leven in een camper!

Waarom pas over 4 jaar? Een van de redenen is dat onze kuikens nog niet klaar zijn om het nest te verlaten. Joanna is net 18 geworden en staat op het punt om af te studeren aan de middelbare school. Daarna wil ze gaan studeren, hoewel ze al volwassen genoeg is dat we, als het aan haar ligt, al in de stacaravan kunnen gaan wonen 😀 .

Ons jongste broedsel, Josy, is echter nog een paar weken verwijderd van haar 15e verjaardag en dus nog lang niet “uit het nest gevallen”.

Daarom is de periode van 4 jaar heel realistisch. Maar….er is natuurlijk ook veel voor te bereiden:

Eerst en vooral moeten we natuurlijk ook onze kosten in de camper dekken. Daar leven ze tenslotte ook niet van lucht en liefde. De financiële kant moet dus worden veiliggesteld.

Verder is er nog de kwestie van het registratieadres. De nieuwe wet op de certificering van verhuurders is sinds 01.11.2015 van kracht. Er zijn hier verschillende mogelijkheden, die ook eerst in detail moeten worden onderzocht.

Er moet ook een passende ziektekostenverzekering beschikbaar zijn. Ik denk dat dit heel belangrijk is, ook al weet ik dat veel “dropouts” geen ziektekostenverzekering hebben. Misschien kun je de tandarts nog betalen. Maar wat als je een operatie moet ondergaan? Hier zie ik als medewerker sociale verzekeringen niet het grote probleem om een individuele oplossing te vinden.

Af en toe komt er iemand op het idee om aardige postbodes in dienst te nemen om ons brieven te sturen. Ik kan me voorstellen dat bevallen in een geitenweide in Spanje of aan een fjord in Noorwegen een beetje avontuurlijk en moeilijk is. Hier zijn echter al oplossingen voor. We vinden zeker de juiste oplossing voor ons.

In de loop der jaren zijn er veel documenten verzameld: Verzekeringspolissen, sociale verzekeringspapieren, loonstrookjes, gerechtelijke uitspraken door echtscheiding en alimentatie, etc. Ik ga ze nu allemaal uitzoeken en inscannen. Ik ga dit nu allemaal beetje bij beetje uitzoeken en scannen. Ik heb nog genoeg tijd voordat we de stacaravan willen betrekken. Ik denk dat ik ze daar ook voor nodig heb, als ik niet 8-10 weken lang de klok rond bezig wil zijn met scannen….

Maar waarom willen we eigenlijk in een stacaravan gaan wonen? Is een mooi ingerichte flat niet genoeg? NEE, niet voor ons! We zijn vagebonden. We voelen ons aangetrokken tot het buitenleven. We willen uit deze sleur van hectiek, stress en “sneller-hoger-verder”. Tijdens mijn vorige huwelijk bezat ik een appartement. Heeft het me gelukkiger gemaakt? NEE! Uiteindelijk werd ze het slachtoffer van de scheiding. Nu hebben we een heel mooie huurflat, een 55-inch flatscreen tv, auto voor de deur, laptop, pc, iPhone, een kledingkast vol kleren. Met het aantal sets beddengoed dat we hebben, zou ik elke week een andere set beddengoed kunnen aantrekken en dat zou pas na 12 weken herhaald worden. Maar maakt me dat gelukkiger? NEE! Elke ochtend rijd ik naar mijn werk bij de zorgverzekeraar. Ik heb geweldige collega’s. Een hele fijne werksfeer! Maar maakt me dat gelukkiger? NEE! Afgezien van het feit dat het niet mijn droombaan is, maar ik doe het graag. We hebben een prachtige camper in de garage waarmee we geweldige roadtrips maken. Maakt me dat gelukkiger? JA!!!! 😀

We hebben geen 12-persoons servies van Rosenthal nodig. Ook geen 55-inch flatscreentelevisie. Waarom zoveel beddengoed? Typische zin van ons vrouwen: “We hebben niets om aan te trekken!” – maar de kledingkast puilt uit 😮 ! Waar kijk ik echt naar uit met deze actie? Op de minimalist! Minder is meer, zoals het gezegde luidt. Silbermond zingt over “lichte bagage”. Het nummer “Au Revoir” van Mark Forster past ons als een handschoen. En in de camper heb je alleen het hoognodige – minimalistisch!

Mijn man denkt er net zo over. Vele dagen en nachten droomden we ervan om te verhuizen naar een stacaravan. Maar nu wordt de koers bepaald! Zelfs als het nog vier jaar duurt. Wat is 48 maanden? Kun je je de geboorte van je kind herinneren? – en opeens is het een schoolkind 😉 .

We willen ’s ochtends wakker worden op de prachtige plekken van deze wereld. De wereld willen ervaren en er niet alleen in willen leven. Het gevoel overal ter wereld thuis te kunnen zijn. Vertrek gewoon waar en wanneer je wilt. Volg altijd je neus. Stop waar je wilt (en mag). Die grenzeloosheid en vrijheid die je ervaart als je kampeert. Dat is gewoon geweldig!

Kamperen is een heerlijke vorm voor het lichaam om te herstellen. We vergiftigen ons lichaam elke dag met stress en druk om te presteren. Het lichaam komt in opstand. Het komt vaak in opstand met hoofdpijn – spanningshoofdpijn. Als de stress dan afneemt, kan het lichaam weer “ademen” en heeft het kracht voor andere “bouwplaatsen”.

Als iemand op reis gaat, kan hij een verhaal vertellen! Dat is net zo waar als het zout in de soep. Reizen, het verlangen naar het leven en de wereld is tenslotte een boek. Wie nooit reist, ziet er maar één kant van.

We willen niet nog meer stress die ziekte veroorzaakt. We willen verhuizen naar de stacaravan.

Je ziet dus dat er nog veel te verduidelijken, te onderzoeken en te doen is. De planning begint….

Je bent van harte uitgenodigd om met ons mee te plannen!

Vriendelijke groeten

©4reifen1klo.de