We verhuizen naar de camper – Hotel MAMA
Hotel Mama
Kun je je ons gekke plan nog herinneren om in de camper te gaan wonen? Natuurlijk willen we dat nog steeds doen. En ons doel komt met de dag dichterbij!
Toen we deze beslissing namen, hadden we het scannen van belangrijke documenten, een ziektekostenverzekering, postbezorging of zelfs de platte opruiming in gedachten. Maar waar we helemaal niet aan dachten was “Hotel Mama”.
Voor mij was het duidelijk dat “Hotel Mama” ging sluiten en dat onze broedsels hun weg gingen. Ik dacht dat ze na hun middelbare school zouden gaan studeren of een geschikte opleiding zouden gaan volgen, zich zouden vestigen in een leuke eigen flat en dat we ze financieel zouden kunnen ondersteunen terwijl ze studeren of een opleiding volgen.
Nooit van mijn leven had ik gedacht dat “strijkijzer”, “wasmachine” en co. me in de weg zouden staan! “Hoe komt de was in de kast?” De wasmachine doet tenslotte alles zelf. En de droger doet de rest. Maar wie regelt de was? Wie vult de wasmachine? Wie vult de droger? En wie strijkt en vouwt de was daarna? Precies! Hotel MAMA!
Hotel MAMA is een all-inclusive bedrijf. En zelfs gratis. En hoewel Hotel MAMA zoveel werkgebieden bestrijkt, ontbreekt er één ding: de trainer van alle werkgebieden!
Nou, ik ben er niet onschuldig aan! Ik denk dat veel moeders hun kinderen te veel vertroetelen. Misschien is het ook geen aaien. Voor mij is het meer “gemak”. Want als ik iets aan het doen ben in Hotel MAMA en mijn luikjes vragen of ze mogen helpen, zeg ik meestal “nee”. Helaas heb ik gemerkt dat als ze me helpen, ik meer bezig ben met het beantwoorden van “hoe doe ik het” vragen dan ik zou willen. En ik heb er absoluut geen tijd voor! Een vergissing, ik weet het. Maar nu moet ik de soep uitlepelen….
Afgelopen oudejaarsavond was ons oudste broedsel, Joanna, uitgenodigd voor een feestje. Ze wilde gehaktballen meenemen. Natuurlijk kan ze gehaktballen meenemen, maar die moest ze zelf maken – de kok in Hotel MAMA had oudejaarsavond vrij!
De huishoudster was zo vriendelijk om de juiste ingrediënten te kopen omdat ze toch in de supermarkt was.
Op oudejaarsochtend wilde Joanna de gehaktballen bakken met de hotelkok. s Ochtends sprong Joanna onder de douche en maakte zich klaar. Je weet wel: douchen-kleden-verkleden. Het is tenslotte oudejaarsavond. Op weg naar de badkamer vroeg ik haar of ze nu echt onder de douche wilde springen. “Nou zeker, waarom niet?” Hmmm, misschien omdat je meteen naar een chip ranch ruikt??? Hoe dan ook, ze stond onder de douche…
Rond het middaguur, dus niet meer ’s ochtends, konden we beginnen – en ik wist al dat we geen gehaktballen zouden maken “on the spur of the moment”.
Omdat ik aardig was, zorgde ik voor de uien. Ze zou het broodje al moeten weken. Nu was het “Hoe doe ik het?”. Bianca….atme…1,2,3.
Nu was het de beurt aan het gehakt, de eieren, de kruiden en co. om in een kom gemengd te worden. Kom? “Deze?” “Te nee” “Deze?” “Te klein. Het gehakt moet er goed in passen.” Bianca…haal diep adem…1,2,3.
En nu werd het grappig – althans voor mij!
De ingrediënten belandden één voor één in de kom. En dat er soms eierschalen in de kom terechtkomen als je een ei kraakt, dat is ons allemaal wel eens overkomen. “Hoe krijg ik dit eruit?” Bianca…adem DEEPER…1,2,3, maar mijn vragende blik en verwijdde ogen moeten het antwoord ad hoc hebben gegeven. “Met een lepel!” Precies kind, met een lepel 😀 . Hop en mout lijken nog niet verloren te zijn…
Toen kwam de eerste rommel – het doorweekte broodje. “Eww, dat is glibberig.” Ik moet toegeven: Een grijns verspreidde zich over mijn gezicht.
Het broodje werd toegevoegd aan de hack en mishmash nummer 2 volgde met een nog luider “Ewww, dat is walgelijk!”. Mijn grijns werd breder!
Tot nu toe gaat het goed. “Klaar!” juichte ze trots. “En? Smaakt het?” vroeg ik. Een vragende blik van de hatchling volgde 😀 . “Nou, je moet het proeven om te weten of het voldoende gekruid is,” zei ik met een lichtelijk onderdrukte grijns. Na een kleine discussie probeerde ze het. “Rauw vlees. Dat is walgelijk!” Mijn grijns veranderde in een luid gelach! Het belangrijkste is dat mama altijd de frika’s maakt en dat je erop kunt springen.
En nu was het tijd om te bakken. Het spuit, het maakte ouch, het duurde lang – heel lang. Maar snoepen van de afgewerkte gehaktballetjes was weer leuk voor haar 😉 .
Toen er 60 kleine gehaktballetjes klaar waren met bakken, nam ze afscheid met de woorden “Ik ga nog een douche nemen!”. Doe dat mijn kind, doe dat 😀 .
Na deze actie realiseerde ik me al: ik had haar in het verleden meer moeten laten zien.
Ondertussen werkt het zelfs op mijn zenuwen dat ik alles alleen doe. Ze zijn tenslotte bijna 19 en 16 jaar oud. Daar heb ik natuurlijk veel schuld aan! En nu was het mijn beurt om een inhaalslag te maken, anders wonen we de komende 30 jaar niet in een camper.
De reden hiervoor ligt waarschijnlijk in mijn roots….
Omdat mijn ouders zelfstandig waren en hun winkel 7 dagen per week open had, moest ik veel helpen. Ik leerde voor het eerst een strijkijzer kennen toen ik elf was. Toen ik twaalf was, wist ik al de weg met een wasmachine, stofzuiger en dweil. Toen ik 13 was, deed ik het hele huishouden, inclusief koken.
Vandaag is het natuurlijk goed dat ik dat allemaal heb geleerd, ook al werd ik min of meer in het diepe gegooid. Mijn kindertijd heeft echter veel verloren. Als anderen naar het zwembad gingen, moest ik strijken of helpen in de winkel. En ik wilde mijn kuikens DAT besparen – ze moeten een jeugd hebben!
Hoe je het doet, doe je het verkeerd 😉 . Maar zoals het gezegde luidt:
“Je leert van je fouten!”
Daarom krijgen mijn broedsels binnenkort post! Het is een uitnodiging. Een uitnodiging voor het “Schrob and Scrub Hatchling In-house Seminar”:
Uitnodiging
U bent hierbij van harte uitgenodigd voor de
„Schrob- und Scrub-Kuikens-Inhouseseminar“
uitgenodigd!
In dit seminar leer je de volgende basisbeginselen:
- Hoe komt de schone was in de kast?
- De was doen zonder app?
- Vouwt de droger de was al op?
- Komen er kreukels uit de was?
- Reinheid vs. vuil
- Waar komt de grijze wol in de hoeken vandaan?
- Wat is dit voor apparaat dat het vuil opslokt?
- Word ik ziek als ik het toilet schoonmaak?
- Waarom ziet het er buiten zo mistig uit als ik door het raam kijk?
- Overige:
- Hoe komen de lege statiegeldflessen in de supermarkt?
- Bestaat de oudpapierfee?
- Waarom is het wc-papier nooit leeg?
Daarna staat er een seminar voor gevorderden gepland onder het motto “Magie in de keuken”.
***Annulering van dit seminar is niet mogelijk***
En ik weet het al: Dit seminar zal mijn zenuwen tot op het bot irriteren. Dit is de prijs die ik betaal voor mijn “comfort”. Hotel MAMA sluit af met onze intrek in de camper. Hotel MAMA support zal haar diensten echter nooit stopzetten.
Wordt vervolgd…
Vriendelijke groeten
Verwante artikelen
4 Reifen 1 Klo - Die Facebookgruppe!
Camping, Wohnmobil, Caravan, Backpacker, Dachzelte, Zelte, Segler, Kochen unterwegs, Grillen, Omnia-Backofen, Technik, Freunde finden – Hier gehts rund um unser Hobby!
